Iets ten noorden van de binnenstad van Alkmaar ligt de Rekerdijk. Om precies te zijn het stukje Rekerdijk tussen de Hoornsevaart en het Noordhollandsch Kanaal. In de loop van de tijd is er wel het een en ander gebeurd rondom de dijk: van een Spaans kampement tijdens het Beleg van Alkmaar, tot de opkomst en teloorgang van het dorpje Huiswaard, de vele tuinderijen, een huis volledig opgetrokken van asbestplaten en uiteindelijk de bouw van de wijken Huiswaard 1 en 2. We vonden in de Alkmaarsche Courant nog enkele opvallende gebeurtenissen tussen 1970 en 1990 die menig Alkmaarder zich nog wel zou kunnen herinneren.

Door Mark Alphenaar

Brand 1970

Op 18 juni 1970 brandde aan de Rekerdijk binnen een half uur een drie eeuwen oude boerderij tot de grond toe af. De gezinnen Vendel en Ooms raakten daardoor dakloos. Brandweerkorpsen uit Koedijk en Alkmaar probeerden uit alle macht te blussen, maar een sterke wind uit het noordoosten wakkerde het vuur fel aan. Tijdens het blussen wisten lokale jongelui nog wat huisraad en belangrijke papieren uit de boerderij te redden. Extra cru was dat de boerderij net een nieuw rieten dak had, maar de verzekeringspapieren nog niet helemaal waren afgewikkeld.

Foto: zelfs de jeugd hielp mee met brandblussen. Fotograaf: W. van de Leygraaf.

Timmerfabriek De Driehoek 1975

In juni 1975 viel het doek voor de uit 1953 stammende timmerfabriek De Driehoek. Dertig werknemers kwamen op straat te staan. Tot een jaar ervoor ging het nog goed met de fabriek. In 1974 werd er zelfs nog een nieuwe fabriekshal geopend. Men kon echter de strijd met de grote fabrieken zoals Bruynzeel niet meer aan. Na het faillissement werden in theater ‘t Wapen van Heemskerk de roerende goederen tegen opbod geveild. Van bureaustoel voor twintig gulden tot vierzijdige schaafmachine voor 30.000 gulden. Het gebouw werd een jaar later overgenomen door doe-het-zelfsupermarkt Fijnfix en die opende een bouwmarkt onder de naam ‘De Driehoek’ in het pand. De bouwmarkt had geen lang leven en Van Til Interieur opende in 1977 een meubelzaak in het gebouw. Nog later zou dit Mobi Meubel worden.

Foto: de fabriek in betere tijden. Fotograaf: onbekend.

Treinongeval 1979

Op 10 juni 1979 werd een negentienjarig vrouw gedood, toen de auto waarin zij zat werd gemangeld tussen twee treinen. De bestuurder van de auto werd levensgevaarlijk gewond. De krant noemde de laagstaande zon als mogelijke oorzaak van het ongeluk waarbij de auto van het merk Simca-1000 eerst werd gegrepen door de trein uit Alkmaar en een seconde later door de trein uit Heerhugowaard. De spoorwegovergang had alleen waarschuwingslichten en was al lang een gevaarlijke oversteekplek. Zo is ook op te maken uit deze fotomontage uit 1973 door Foto Buter.

Sluiting spoorwegovergang 1979

Enkele maanden na het dodelijke ongeluk bij de spoorwegovergang gaat de overgang helemaal dicht voor het autoverkeer. Tussen de Drechterwaard en de Hoornseweg werd begonnen met de bouw van een fiets- en voetgangerstunneltje. Het tunneltje kwam in de Rekerdijk te liggen waardoor deze zijn waterkerende functie behield.

Foto: Auto’s mochten er niet meer door, maar fietsers mochten nog wel een tijd over de overgang. Fotograaf: W. Natzijl

Bezetting boerderij 1980

Op 2 februari 1980 kraakten acht jongeren uit Huiswaard 1 en 2 een leegstaande boerderij aan de Rekerdijk. Na jaren van onderhandelen met de gemeente was er namelijk nog steeds geen fatsoenlijke plek waar jongeren konden samenkomen. Ze moesten het maar doen met een ‘hok’ van zes keer zes meter in Ontmoetingscentrum De Rekere tot er een jongerencentrum in de wijk De Horn zou komen. De krakers kregen steun van lokale bewoners en de Wijkvereniging Huiswaard, die ook wilden dat de jongeren een goede eigen plek kregen. Ze hadden overigens strikte huisregels om overlast te voorkomen. Geen alcohol, openingsuren voor niet-krakers en geen bezoekers na 20.30 uur.

Foto 1: De politie kwam poolshoogte nemen. Er werd echter niet ingegrepen. Fotograaf: onbekend.
Foto 2: Aan de buitenkant was duidelijk te zien waarom de leegstaande boerderij gekraakt was. Fotograaf: onbekend.
Foto 3: De acht krakers. Fotograaf: W. Natzijl.

Grenspalen 1989

In 1989 restaureerde het Hoogheemraadschap Hollands Noorderkwartier drie dijkpalen van natuursteen en plaatste die weer op hun oorspronkelijk plek terug op de Rekerdijk. De palen gaven in het verleden aan waar precies de dijk begon en eindigde. Ook dienden deze als een soort wegwijzers. Ze stonden bij de Hoornsevaart (paal nummer 0), iets ten noorden van de Huiswaarderbrug (nummer 8) en de Oude Schoorlse Zeedijk (nummer 33). Paal nummer 0 (begin van de dijk) werd eind jaren tachtig tijdens werkzaamheden aan de Hoornseweg ‘herontdekt’ nadat die jarenlang oneerbieding tegen een lantaarnpaal had gestaan. Tegenwoordig staat die weer vol in het zicht. Paal nummer 8 is enkele jaren geleden helaas spoorloos verdwenen.

Foto 1: Paal nummer 8 na restauratie in 1989. Bron: D. Aaten.
Foto 2: 1976. Het begin van de Rekerdijk bij de Hoornsevaart. De spoorwegovergang is er nog, dijkpaal nummer 0 staat scheef tegen een lantaarnpaal en doe-het-zelfhal De Driehoek is nog open. Foto: H. Koolwijk

Bromfietsoverlast 1990

In 1990 waren de bewoners van de Lekerwaard en omliggende straten de overlast van de bromfietsers op de Rekerdijk helemaal zat. Officieel waren brommers er verboden, maar controles door de gemeentepolitie hadden geen effect. Nadat een bromfietser een kind had aangereden, dat ook nog eens in het water terecht kwam, wilden sommige buurtbewoners de brommerrijders al met hondenkettingen te lijf gaan. De gemeente beloofde hekken aan de kant van de Drechterwaard en Muiderwaard te plaatsen, maar kwam daar weer op terug toen bleek dat het problemen gaf met de gladheidsbestrijding. In 1991 kwam de gemeente met een oplossing: “kuiltje-bobbel-kuiltje drempels”. Kosten 10.000 gulden, resultaat: het werd nog leuker om hard te rijden!

Foto: anno 2020 zijn de hobbels nog geliefde raceobjecten. Fotograaf: M. Alphenaar